Afgelopen weekend liep de WC niet zo lekker door. Gisteren dacht ik met een huis-tuin-en-keuken-middeltje het euvel te verhelpen. Ik giet een scheut afwasmiddel in een emmer heet water en ik keer die om in de pot. Dat was geen goed idee... Het water kwam tussen de afvoerpijp en de vloer door en stroomde zo het kleinste kamertje in! Meteen een expert laten komen, want zonder wc...
.
Al gauw bleek het probleem buiten te zitten: de pijp is gebroken door het zakken van de grond. Omdat het al avond was, heeft de beste man het boeltje geprobeerd door te spuiten, zodat wij in ieder geval weer gebruik konden maken van nummer honderd. Daarvoor werd wel een gedeelte van de inhoud van de pijp en alles wat er naast gekomen was op een hoop naast de voordeur gelegd. Ik zal je de details besparen, maar het was ronduit gênant! En met een 'tot morgen mevrouw, dan kijk ik verder' vertrok de monteur...
.
Hoezeer ik me ook schaamde voor die derrie die een dag lang onze voortuin ontsierde, het is lang niet zo erg als dat je hersenspinsels en diepste gevoelens op straat liggen! Stel je voor dat anderen precies zouden kunnen zien wat ik denk! Eerlijk? Ik zou er niet aan moeten denken! Het zou weleens een veel grotere bende kunnen worden dan het nu al is...
.
Toch is er Één Die alles weet en ziet. Ook dat wat voor anderen onzichtbaar blijft. Dat is een bemoedigende wetenschap. Toch? Of heb ik liever dat Hij, met eerbied gesproken, af en toe de andere kant op kijkt? Is mijn leven zo ingericht, dat Hij overal Zijn zegen over kan geven? Of moet ik aan de slag met de schrobber om, net zoals ik gisteren mijn tuinpad boende, mijn hart en leven te reinigen? Ik kan je zeggen: ik besluit met een hoop huiswerk en knieënwerk mijn dag.
.
Als laatste een belofte uit Gods Woord: Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen. - Spreuken 28:13.