Doorgaan naar hoofdcontent

Ter overdenking - Ikke slapen, ikke moe



Wanneer begin je met Bijbelonderwijs aan je kinderen? Dit kan voor jou een moeilijke vraag zijn. Voor mij was dat het in ieder geval wel. Ik wist niet goed waar ik op welke leeftijd mee moest beginnen en of mijn kind het verstandelijk aan zou kunnen wat ik hem zou voorschotelen.

In Mattheüs 21:16 lees ik dat Jezus Zelf bevestigd wat er eerder in de Bijbel geschreven staat, namelijk 'uit de mond der jonge kinderen en der zuigelingen hebt Gij U lof toebereid.' Met dat Woord en de opdracht die we meekregen bij de Doop in gedachten, hebben we onze kinderen vanaf de geboorte onder andere voorgelezen uit de kinderbijbel. En voor het slapengaan zongen we: 'Ik ga slapen, ik ben moe.' We wisten niet wat ze ervan zouden begrijpen of ervan zouden oppikken. Het voelde soms zo zinloos. Een baby kan dit toch niet begrijpen of opslaan? Tot dat ene wonderlijke moment...

Toen ons meisje geboren werd, was ons mannetje op twee weken na twee jaar oud. Vanaf het begin hebben we met z'n drieën babyzusje naar bed gebracht en we herhaalden iedere avond hetzelfde avondritueel, net zoals bij grote broer. Na een week had ik ons meisje in bed gelegd en was het avondgebed aan de beurt. Het vocabulaire van onze oudste bestond tot op dat moment uit papa, mama, tuut-tuut en verschillende dierengeluiden. Maar voor ik met de eerste regel kon beginnen, legt ons mannetje zijn handjes op de bovenkant van het bedje en begint te zingen: 'Ikke slapen, ikke moe. Sluite beide oogies toe. Heere, houd ook deze nag, over os getrouwe wag.'

Ongelofelijk! Hij had amper ooit een woord gezegd en nu kwamen er vier coupletten van dit overbekende kindergebed over zijn lippen! We waren verwonderd en sprakeloos. De ernst op dat gezichtje en het gebrekkige taaltje, waar we wel duidelijk de woorden uit konden halen: ik was diep ontroerd! Al die 'avondrituelen' waren echt niet voor niets geweest!

Ik wil je met dit verhaal bemoedigen! Niet elk kind zal dit doen, maar ik wil laten zien dat je mag zaaien, ook, nee, juist in de harten van je eigen kinderen. Bid of de Heere je middelijk wil gebruiken om je kinderen tot Hem te leiden. Vraag om Zijn onmisbare zegen!

Populaire posts van deze blog

Geloofsopvoeding - Bijbelthema - Mozes 2 - De tien plagen

Afgelopen twee weken hebben we hier thuis nagedacht en gewerkt over de tien plagen. Bijzonder om te zien dat de Farao steeds midden in een plaag de Israëlieten zo zou willen laten gaan, maar als de plaag weer weg was, kwam hij op zijn besluit terug. Dat hij dat nu een of twee keer deed, dat kun je misschien nog wel begrijpen, maar dat er tien plagen voor nodig waren om het volk te laten gaan! Ik snap dat niet. Hij begreep toch wel dat het de God van Israël menens was? Zelf zijn oudste zoon moest sterven! Laat ik maar niet te hard oordelen. Hoeveel preken heb ik al gehoord? Hoeveel werk heeft de Heere, met eerbied gesproken, al niet aan mij gehad? We hebben deze week de plagen allemaal uitgebeeld, visueel gemaakt. Door iedere plaag op een vlaggetje uit te werken, konden we er een vlaggenlijn van maken.Verder is er deze week een nieuwe Bijbeltekst om te leren en een nieuw Bijbellied. Hier kun je het hele bestand downloaden en gratis printen. Stuur je me een foto van wat jullie h

Geloofsopvoeding - Bijbelthema - Goede Vrijdag en Pasen

Goede Vrijdag en Pasen zijn hele belangrijke gedenkdagen van de kerk. Om hier met de kleintjes bij stil te staan, hebben wij rond dit thema geknutseld. Zo zijn ze een poosje bezig en beklijft het beter merken wij. De Bijbelteksten die we leren, hebben we vorig jaar ook geleerd met onze oudste, toen 2,5 jaar. En hij kon ze nu nog opzeggen! Dat geeft mij veel positieve moed om verder te gaan! Misschien lukt dat bij jouw kind niet, maar dat is niet erg! Misschien kan jouw kind over een jaar wel reproduceren wat je samen gemaakt hebt of wat je besproken hebt. Ieder kind is anders! Je kunt het Bijbelthema hier downloaden.

Printable - Ik leg de namen van mijn kind'ren in Uw handen

IK LEG DE NAMEN VAN MIJN KINDEREN IN UW HANDEN Dit gedicht hing als tegeltje bij mijn opa en oma aan de schoorsteenmantel. Ik had een opa, die bijna nooit een woord zei, maar als hij sprak, dan had het inhoud, dan luisterde je als kind. Dat is iets wat ik me nog goed kan herinneren. . Wat me misschien nog wel meer bij blijft is de manier waarop hij sprak door te doen. Hoe hij als boer omging met zijn dieren, sprak van diepe eerbied voor de Schepper en het geschapene. De manier waarop hij het gebed uitsprak, getuigde van groot ontzag voor God. De manier waarop hij voor zijn gezin zorgde, sprak van een groot verantwoordelijkheidsgevoel als priester in zijn gezin. . Ook dit gedicht spreekt over de manier waarop hij met zijn kinderen en kleinkinderen omging: ze werden dagelijks in Gods hand gelegd. . Ik mis deze man ontzettend. Juist nu ik zelf kinderen heb en er soms moeilijkheden zijn, denk ik nog vaak aan zijn manier van aanpak. Wat schiet ik hierin tekort! Wat wil ik zel