Mamalien

Iedere zondag horen we in de kerk de wet voorgelezen worden. Misschien hoor je amper nog wat er gezegd wordt, zo vaak heb je de wet al gehoord. Die wet heeft voor velen, om wat voor reden ook, een negatieve klank. En dit geldt niet alleen voor pubers. Er kan vroeger gehamerd zijn op wat er allemaal NIET mag. Toch is de wet zo niet bedoeld. 'De wet is aan Israël gegeven om hen te beschermen. De wet gaf duidelijke kaders en daarmee ruimte en vrijheid.' Dit schreef ik in de inleiding van het Bijbelthema deze week. Je kunt het hier het Bijbelthema en hier het bijbehorende werkblad downloaden. Mocht je nog worstelen met de wet, lees dan eens vraag en antwoord 114 en 115 van de Heidelbergse Catechismus. En vergeet daarbij niet op te merken dat het in het derde deel van de Catechismus, het deel van de dankbaarheid, staat. Ik wens je een gezegende zondag!

Tja, ik heb deze week eigenlijk niet zoveel te melden. Het is een gewone week, waarin ik gewoon het huishouden deed. Ik heb gewoon boodschappen gedaan, gewoon de kinderen eten gegeven en gewoon luiers verschoond. Iedere nacht gewoon weer ten minste drie keer mijn bed uit voor een huilend kind en gewoon bergen speelgoed opgeruimd. . Verder heb ik gewoon een foto gemaakt van één van mijn lievelings bloemen (gewoon niet helemaal goed scherp) , heb ik gewoon met de kinderen geknutseld, legden we ons gewone tweewekelijkse bezoekje aan de oma van mijn man af, gingen we met oma gewoon een bakkie ergens doen en bereidde ik mij gewoon voor op een verkoping voor de ZGG in Oud Beijerland. (Kijk gewoon even op mijn andere Instagramaccount @mamaliencreatief om te zien wat ik meeneem... 😉) . We hadden hier allemaal gewoon een snotneus en we hebben gewoon heel veel tissues volgesnoten. De gewone inhoud zal ik je besparen. We zwaaiden gewoon papa iedere morgen uit en hij stond gewo

De grootste storm is weer gaan liggen. Er is hier het een en ander kapot. Toch heeft deze storm me weer bij iets bepaald. Nou, eigenlijk wat die storm met onze peuter deed... . Onder het avondeten begon de wind in kracht toe te nemen. We wonen in een hoekhuis en we hoorden de wind letterlijk om ons huis gieren. Onze peuter was bang: 'Mama, gaat het huis niet instorten?' Hij refereerde aan de geschiedenis van de wijze en de dwaze bouwer. 'Nee, ons huis gaat niet instorten.' Ik vertelde hem, dat als je heel bang bent, je mag bidden tot de Heere en Hem mag vertellen dat je bang bent en waarvoor. We deden enkele zinnen samen en gingen verder met eten. En steeds als de wind weer aantrok, deed hij zijn handjes samen en zei: 'Heere God, ik ben bang voor de wind. Wilt U voor ons zorgen appeblieft?' En waar de angst eerst in zijn oogjes stond, pakte hij na zijn kinderlijk eenvoudige gebed zijn lepel weer op en at verder. . Er wordt vaak in de Bijbel gesp

Het ene kind pikt meer op dan het andere kind. Ik heb er twee met hele lange voelsprieten. Daar maak ik me weleens zorgen over, want ik zie viel van mijzelf in hen terug en ik had het als kind daar niet makkelijk mee. Vandaag is zo'n dag dat die zorgen weer opspelen... . Vanmorgen begon ik, na de ochtendroutine, aan de afwas. Geen overbodige luxe aangezien we geen schoon bord meer hadden... Op een gegeven moment voelde ik me niet lekker worden. Afwisselend warm en koud. Ik zal toch niet ziek worden? Even gaan zitten. Maar toen gingen mijn handen en voeten tintelen. Hier gaat iets mis, schoot het door m'n hoofd. Met de telefoon in mijn hand ben ik op de grond gaan zitten en heb ik mijn man gebeld. Ik voelde dat ik ging flauwvallen. Manlief praatte door de telefoon tegen de kinderen en probeerde mij rustig te houden. Op de grond liggend ben ik weggezakt en werd ik een paar tellen later 'wakker' door een dreumes die met twee handen op mijn gezicht sloeg en pa

Onze peuter bevindt zich in de peuterpubertijd, tenminste, dat vind ik... Het is hier in huis even niet gezellig: alles wat je zegt of doet is niet goed. Vandaag bijvoorbeeld begon hij uit het niets een heel relaas over een bloeiende amaryllisbol: 'Mama, ik vind die plant niet mooi, die moet in de prullenbak!' Helaas is de Nederlandse taal niet rijk genoeg om een beschrijving te geven van het gezicht wat hij er bij trekt... En dan kan mama natuurlijk vertellen dat zij hem wel mooi vindt en dat de Heere God de bloemen zo mooi gemaakt heeft, maar dat is parels voor de zwijnen werpen. . Mijn kind is net een spiegel: in veel van wat hij zegt of doet, herken ik mezelf of m'n man. En dat kan super grappig zijn, maar ook heel confronterend. Nu wijt ik zijn gedrag op dit moment echt aan de peuterpubertijd, slecht slapen en een verkoudheid, maar toch had ik het gevoel dat mij een spiegel voorgehouden werd. . Ik kan ook ontzettend boos en verdrietig zijn als ik het gevo

Afgelopen twee weken hebben we hier thuis nagedacht en gewerkt over de tien plagen. Bijzonder om te zien dat de Farao steeds midden in een plaag de Israëlieten zo zou willen laten gaan, maar als de plaag weer weg was, kwam hij op zijn besluit terug. Dat hij dat nu een of twee keer deed, dat kun je misschien nog wel begrijpen, maar dat er tien plagen voor nodig waren om het volk te laten gaan! Ik snap dat niet. Hij begreep toch wel dat het de God van Israël menens was? Zelf zijn oudste zoon moest sterven! Laat ik maar niet te hard oordelen. Hoeveel preken heb ik al gehoord? Hoeveel werk heeft de Heere, met eerbied gesproken, al niet aan mij gehad? We hebben deze week de plagen allemaal uitgebeeld, visueel gemaakt. Door iedere plaag op een vlaggetje uit te werken, konden we er een vlaggenlijn van maken.Verder is er deze week een nieuwe Bijbeltekst om te leren en een nieuw Bijbellied. Hier kun je het hele bestand downloaden en gratis printen. Stuur je me een foto van wat jullie h

Op deze blog heb je al eerder de kaarsje met verborgen boodschap voorbij zien komen. Vandaag laat ik zien hoe je deze kaarsjes supersimpel en lowbudget maakt! (Je mag ze natuurlijk ook altijd bestellen! De winst gaat naar het goede doel.) Wat heb je nodig: - Waxinelichtjes waarvan de lont los zit. Er zit dan een kleine ruimte tussen de was en de lont. Je kunt ze o.a. kopen bij de Action. Let wel goed op, want niet alle waxinelichtjes van de Action hebben een losse lont. - Wit (printer)papier - Schaar - Kleurpotloden of stiften - Pen - Versiersels Hoe ga je te werk: - Trek de waxinelijntjes om - Knip de rondjes die je hebt getekend uit - Maak in het midden een rondje met de punt van je schaar - Schrijf of teken je boodschap op de rondjes - Haal het waxinelichtje helemaal uit elkaar - Zet het waxinelichtje nu weer in elkaar, maar steek nu het lontje door het gaatje in je papier - Versier de zijkant bijvoorbeeld met een washitapeje - Pak het geheel leuk in en d

Deze week stonden we stil bij Mozes' geboorte. Hij werd door zijn moeder in geloofsvertrouwen in een biezen mandje gelegd. Ik vond het vroeger al een aangrijpende geschiedenis, maar nu ik moeder ben al helemaal! En dan te bedenken dat er krokodillen in de rivier de Nijl zwemmen... Jochebed had een rotsvast vertrouwen op God, denk je niet?! We hebben een mandje gemaakt wat lijkt op het mandje waar Mozes in gelegen werd. Daarbij maakten we de Nijl een stukje na met riet en steentjes. De krokodillen lieten we achterwege, want daar kon onze peuter niet van slapen... Hier kun je het Bijbelthema van deze week downloaden. Volgende week gaan we verder met Mozes, maar nu met de tien plagen. Hoe en wat, dat lees je volgende week.

Gisteren was er bij ons in de gemeente de bediening van de Heilige Doop. Zo'n dienst maakt altijd veel emoties los. Sommige doopouders vegen een traan weg. Tegenover probeerde een jonge kinderloze vrouw haar tranen te verbergen. En ik dacht terug aan het moment dat wij ons ja-woord gaven bij de Doop van onze kinderen. Verschillende emoties rondom een en dezelfde gebeurtenis. . Ik ben dankbaar voor de kinderen die we uit Gods Hand mochten ontvangen! Maar er zijn momenten geweest, dat dit niet zo was. Vlak na ons trouwen raakte ik zwanger tegen de verwachting van doktoren in: met de medicijnen die ik gebruikte, zou het lastig kunnen zijn om kinderen te krijgen. Er overheerste enorme blijdschap en dankbaarheid. Dit was wat we zo graag wilden: een gezin! . Toch vond ik het ook enorm moeilijk: er was in korte tijd al zoveel veranderd in ons leven. En met veranderingen omgaan, vind ik moeilijk. En nu kwam er weer zo'n enorme verandering aan... Als mensen ons felicit

De mist buiten trekt langzaam weg. Dat kan ik helaas niet zeggen van de mist in mijn hoofd, die letterlijk tot hoofdpijn leidt. Ik zie door de bomen het bos even niet meer. Er moet nog zoveel gebeuren en ik weet even niet waar ik moet beginnen. En o ja, dan ben ik ook nog zo iemand wiens hoofd overuren maakt van het nadenken over alles wat ik tegen anderen gezegd heb, over de keuzes die ik gemaakt heb en over alles wat ik juist niet gedaan heb... . Misschien herken je het wel, misschien ook niet. Voor die laatste mensen een voorbeeldje: Heb ik mijn man vanmorgen nu wel met aandacht gedag gezegd? Heb ik wel gezegd dat hij uit moet kijken onderweg? Had hij vandaag nog een belangrijk gesprek? Heb ik hem wel genoeg daarin gesteund? En zo kan ik nog wel even doorgaan. Op dagen dat ik erg moe ben en er veel moet gebeuren, kan ik dit soort dingen niet van me afzetten. In het geval van mijn echtgenoot bel ik hem een paar keer om dit allemaal uit te leggen. En hij snapt meesta

INDIEN GIJ GEWILLIG ZIJT | Samen met mijn man bestuderen we iedere avond een stukje uit Jesaja. De verzen 19 en 20 spreken mij persoonlijk aan. (Printable hiervan is te downloaden via mijn blog (linkinbio)) Er spreekt genade en recht uit. Ik citeer hier Matthew Henry uit zijn bijbelverklaring: 'Zij kunnen redelijkerwijs niet meer verwachten dan dat zij, zo zij berouw hebben en zich bekeren, in Gods gunst hersteld zullen worden, niettegenstaande hun vroegere tergingen. "Dit kunt gij verwachten," zegt God, en het is zeer vriendelijk, wie zal onbeschaamd genoeg zijn, om het op andere voorwaarden te begeren? a. "Er wordt zeer weinig geëist, niets meer dan dat gij gewillig zijt en hoort, dat is gehoorzaam zijt -dat gij er in toestemt om te gehoorzamen, zo lezen het sommigen- dat gij uw wil onderwerpt aan de wil van God, in Zijn wil berust, en u in alles laat besturen en regeren door Hem, die oneindig wijs en goed is." Hier wordt geen boetedoening opgel

Deze prachtige Helleborus gaat bijna bloeien. Midden in de winter is deze plant op z'n mooist. Dwars tegen de gewoontes van andere planten in openbaart deze bloem haar pracht juist in het koudste seizoen, daarom wordt ze ook wel 'kerstroos' genoemd. Het is geen plant die meedoet met de massa, maar ze bepaalt haar eigen koers en ontwikkelt zich zoals de Schepper haar heeft bedoeld. . Vandaag is het tien jaar geleden dat ik een relatie kreeg met mijn eerste vriendje, die nu al meer dan vier jaar mijn man is. Een feit om heel dankbaar voor te zijn! Soli Deo gloria, want als Hij ons niet bewaard had voor allerlei uitspattingen, dan had het ons net zo vergaan als zovelen en waren we niet meer samen. . Soms voelen wij ons samen net als de Helleborus: wij proberen als echtgenoten en als gezin een andere koers te varen dan de massa. Wij proberen om ons leven in te richten naar Gods geboden. En met nadruk: 'wij proberen,' want we bezwijken zo vaak voor de din

De opdracht van de Moeskruidbijbelleesgroep (elkedagnieuw.nl) van afgelopen zaterdag en zondag was om de hoofdstukken 6 en 7 van het Johannesevangelie nog een keer door te lezen en een tekst, die je wilde onthouden, te handletteren of te printen en op te hangen. Nu vind ik het super leuk om te handletteren, maar dat kost tijd, dus besloot ik om de Bijbeltekst die ik wilde onthouden, op de computer te maken en te printen. (Je kunt ze hier (kleur) en hier (zwart-wit) downloaden om zelf uit te printen.) . De tekst die ik koos, was de tekst uit Johannes 6:68. In het gedeelte ervoor lezen we allereerst dat de Heere Jezus een grote groep mensen te eten geeft met slechts vijf broden en twee visjes. De schare vindt het interessant en blijft de Heere Jezus volgen. De Heere Jezus Zelf zegt al dat niet iedereen Hem volgt om de juiste reden (vers 26 en 27). Hij gaat de mensen uitleg geven waarom ze Hem wel zouden moeten volgen en geloven, namelijk omdat Hij het Brood des Levens is (vers 48