Mamalien

ONTFERM U MIJNER | Heerlijk als de kinderen even zelf aan het spelen zijn. Vooral onze jongste (2 jr) kan dat goed. Ze kan helemaal verdiept zijn in haar spel waarbij ze hele verhalen houdt tegen haar knuffels of tegen een ingebeeld speelkameraadje. . In die gesprekken komt van alles voorbij wat ze thuis opvangt. De verhaaltjes worden afgewisseld met Psalmversjes en liedjes. Van 'Jozef in de put', naar 'oost, noch west, noch zandwoestijn', naar 'ik heb lekkere melk voor jou'. . Er zijn van die momenten bij dat het mij ontroert. Als ze zomaar zonder het te weten de juiste Psalm zingt. Als we buiten in het zonnetje lopen en ze begint te zingen: 'U alleen, U loven wij'. Zeker als ik zelf op dat moment ook ervaar dat de Heere zo goed is! Dan moet je wel meezingen! Of je nu thuis bent of in de winkelstraat. Dat kleine meisje evangeliseert onbevangen. . De laatste tijd heeft ze nog zo'n zinnetje. Als ze valt of zich pijn doet, dan roept ze s

  Misschien denk je: ‘Alweer een Adventskalender? Er zijn inmiddels toch wel genoeg organisaties die zo’n kalender uitgeven?’ Ja en nee. Ja, er zijn een heleboel Adventskalenders te krijgen, ook binnen de gereformeerde gezindte. Maar waar ik steeds tegenaan liep, is dat het meeste materiaal geschikt is voor oudere kinderen. Daarnaast heb ik de afgelopen jaren gezien dat door herhaling kleine kinderen enorm veel kunnen leren. Hoe mooi zou het zijn als je kind rond de Kerstdagen iets kan vertellen over de echte Kerstgeschiedenis, in plaats van dat het zich vooral de lichtjes uit de straat en de gezelligheid met elkaar herinnert!? Daar kunnen we niet vroeg genoeg mee beginnen! En daarom heb ik dit boekje gemaakt. In dit boekje vind je een wegwijzer om met je (klein)kinderen na te denken over Kerst. Het is geschreven voor de kleinsten (2 t/m 7 jaar), maar zeker ook te gebruiken voor iets oudere kinderen. Het wil jou helpen om hen de geschiedenis van Kerst in te scherpen door vier weken

  Het is bijna Dankdag! Een dag waarop we in het bijzonder de Heere mogen danken voor al Zijn gaven. Misschien is het dit jaar wel een heel andere Dankdag dan je gewend bent: je zit thuis met de kinderen in plaats van in de kerk. Wij in ieder geval wel, omdat onze achternaam niet aan de beurt is met Dankdag. Misschien denk je ook wel: ik voel helemaal geen behoefte om God te danken als ik kijk op de afgelopen periode! Biddag was de laatste keer dat we 'normaal' naar de kerk konden. De vrijdag erop werd een lockdown afgekondigd en het is nog steeds niet normaal! En ook al begrijp ik je gedachtegang, de Heere is goed! Hij mag doen met Zijn Schepping wat Hij wil, want Hij is de Maker. Hij heeft zeggenschap over ons, net zoals de pottenbakker over de potten die hij maakt, het een ter eer en het andere ter oneer. Probeer eens rustig na te denken: wat ontvingen we allemaal uit Zijn hand, wat wij niet verdiend hebben? Is dat niet elke teug zuurstof? Elke kruimel brood? Elke vorm van l

IK LEG DE NAMEN VAN MIJN KINDEREN IN UW HANDEN Dit gedicht hing als tegeltje bij mijn opa en oma aan de schoorsteenmantel. Ik had een opa, die bijna nooit een woord zei, maar als hij sprak, dan had het inhoud, dan luisterde je als kind. Dat is iets wat ik me nog goed kan herinneren. . Wat me misschien nog wel meer bij blijft is de manier waarop hij sprak door te doen. Hoe hij als boer omging met zijn dieren, sprak van diepe eerbied voor de Schepper en het geschapene. De manier waarop hij het gebed uitsprak, getuigde van groot ontzag voor God. De manier waarop hij voor zijn gezin zorgde, sprak van een groot verantwoordelijkheidsgevoel als priester in zijn gezin. . Ook dit gedicht spreekt over de manier waarop hij met zijn kinderen en kleinkinderen omging: ze werden dagelijks in Gods hand gelegd. . Ik mis deze man ontzettend. Juist nu ik zelf kinderen heb en er soms moeilijkheden zijn, denk ik nog vaak aan zijn manier van aanpak. Wat schiet ik hierin tekort! Wat wil ik zel

TEL DE STERREN IN DE NACHT... Afgelopen zomervakantie reden we heel vroeg in de morgen weer terug naar huis. Ons vakantiehuis stond in een landelijke omgeving waar in de hele omtrek geen lantaarn te bekennen was. En als je dan omhoog kijkt, naar een heldere lucht, dan zie je pas goed hoeveel sterren er aan de hemel staan! . Onze kinderen waren meteen wakker en keken vol verwondering naar die prachtige lucht! Spontaan werd een lied over Abraham ingezet: 'tel de sterren in de nacht, zo groot wordt jouw nageslacht' en twee paar kleine vingertjes wezen omhoog.. De Heere geeft in Zijn Woord veel tekenen van Zijn aanwezigheid en trouw in de natuur. Denk aan de regenboog bij Noach, het sterren bij Abraham, het wollen vlies bij Gideon. . En ik? Heb ik er ook oog voor? Die God van toen, is dezelfde God nu! Ook nu het (kerkelijk) leven weer op zijn kop gezet lijkt te worden. Kijk naar de sterren, naar de zon en de maan. Zolang die er zullen zijn, zal God regeren over de aar

  Lieve kleine schat, Vandaag moest ik je weer laten gaan. Je gaat nu anderhalve week naar school. Iedere morgen zeg je stoer dat je niet zal huilen, maar als mama dan je hand los moet laten, komen de tranen. Ik geef je nog een kus, een knuffel, maar dan moet je echt met de juf mee. Mijn hart huilt. Ik snap het. Je hoort bij mij. We zijn een goed team! Je helpt mama met alles in het huishouden. Je denkt mee met wat we moeten doen. Je bent gevoelig en we kunnen samen huilen en lachen. Ik weet precies wat je voelt en denkt, zonder dat je maar een woord hoeft te zeggen. En hoe klein je ook bent, jij hebt dat ook bij mij. Natuurlijk heb je ook je moeilijke kanten: je kan zo driftig worden als je hoofd sneller gaat dan je mond kan praten of als je iets niet begrijpt. Rust en geduld zijn de remedie. Ik weet waar het vandaan komt en ik zal je leren hoe je hier zo goed mogelijk mee om kunt gaan. Vanmiddag mag je weer mee. Mee naar huis. En dan vertel je wat je allemaal hebt gedaa

Vandaag gingen we er even met z'n allen uit om buiten de boterhammen op te eten. We vinden het lastig om onze draai te vinden nu papa thuis moet werken en mama al bijna drie weken voornamelijk op bed ligt... De kinderen begrijpen niet waarom ze niet even naar oma mogen om naar de lammetjes te kijken en chippies te eten. Het is ook niet uit te leggen, we leven nu in een, voor ons, uitzonderlijke situatie. . Onze peuter heeft het deze dagen veel over ziek zijn. Oma komt geregeld oppassen zodat ik de hele dag op bed kan liggen. Steeds komt dan weer de vraag: 'Maar mama, wordt oma niet ziek als ze bij mij komt?' Hij is een echte nadenker. Steeds als ik iets meer uitleg, lijkt het wel of het voor hem minder duidelijk wordt. En zo voel ik me ook een beetje... Ik voel me als die vlinder, die we vanmiddag zagen vliegen. Het beestje heeft geen rust in z'n lijf en vliegt van hot naar her. Ook ik wordt heen en weer geslingerd tussen angst en vertrouwen, onrust en beru

Wat zou ik graag weer eens een stukje schrijven, iets inspirerends of bemoedigends willen delen. Het lukt me niet. M'n hoofd zit o. a. vol met het coronavirus en ons plots veranderde gezinsleven door alle maatregelen van de overheid. Hoe zou ik nu iets kunnen schrijven waar een ander wat aan heeft? . Ik zie allerlei prachtige dingen voorbij komen van mensen die elkaar helpen door materiaal te delen om nu met de kinderen te doen. Een ander roept op om ouderen en getroffen mensen kaarten te sturen. Weer anderen relativeren de hele situatie en moedigen je aan je geen zorgen te maken. Ik merk dat ik nog niet zover ben. Ik zit nog midden in een proces van het laten bezinken en acceptatie. Het vliegt me allemaal naar de keel en ik zie op dit moment leeuwen en beren op de weg . Toch moet ik mij niet bezorgd maken! Ik luisterde vanmorgen een podcast van ds. IJsselstein over dit thema. Het greep me enorm aan! Dit is waar ik de hele tijd mee bezig ben. Het bezet me zo erg, da

Wat is het een tijd geleden dat ik hier een berichtje plaatste! Er is zoveel gebeurd! Er even tussenuit was de bedoeling, maar het werd iets langer. Langzamerhand probeer ik hier en daar weer wat van me te laten horen, maar het gaat nog erg traag. In mijn hoofd schieten de ideeën als paddestoelen uit de grond, maar het uitwerken op papier is veel meer werk. De laatste posts van Instagram ga ik zo dadelijk ook even hier uploaden. Dat vind ik een vervelend klusje, maar zo heb je ook als niet-Instagrammer iets te lezen. Photo by Christie Kim on Unsplash

Zal ik dat jurkje aantrekken of die lekker zittende rok, die al bijna versleten is... Keuzes maken doen we de hele dag. Als je ze allemaal op zou tellen, dan zou je er misschien wel van schrikken! Vandaag koos ik ervoor om ergens een bakkie te gaan doen, gezellig met m'n kleine meid! Even er tussenuit. De afgelopen dagen waren best intensief met een aantal lange en waardevolle gesprekken. Maar dat betekent voor mij slecht slapen en veel nadenken. De keuze om vandaag er even tussenuit te gaan, was een hele makkelijke keuze, omdat ik het echt geen straf vind om even te ontspannen 😉. Een andere keuze, of ik wel of niet naar het vrijgezellenfeest van mijn schoonzusje zal gaan, is er een waar ik veel meer moeite mee heb. Zelf vind ik het idee van een vrijgezellenfeest niet stroken met m'n principes en m'n geweten heeft er ook moeite mee... Dat wil niet zeggen dat ik het niet begrijp als anderen er wel naartoe gaan. Zeker als je gewoon iets gezelligs met elkaar g

Eerlijk, ik had er tot vorige week nog nooit van gehoord: de stop-doing-list. Ja, de to-do-list ken ik wel. Sterker nog ik gebruik ze bijna dagelijks en ze liggen echt door het hele huis... Maar een stop-doing-list had ik nog niet. Misschien hoef ik er ook geen een, maar is het wel goed om eens na te denken waar ik mee moet stoppen. Dan loopt uiteen van 'Niets kopen dat ik niet echt nodig heb' tot 'Tevreden zijn met wat ik heb.' Opschrijven is in dit geval een stuk makkelijker dan in praktijk brengen, dat realiseer ik me wel. Wat zijn er eigenlijk veel slechte gewoontes in mijn leven geslopen. Voor sommige dingen heb ik de deur van mijn hart wijd open gezet. Tijd om te bezinnen en op te ruimen. Waar wil ik deze week mee stoppen? Alles tegelijk gaat niet lukken, ik moet wel realistisch blijven. En zal het me alleen lukken of heb ik een beetje hulp van buitenaf nodig? Een positieve prikkel om vol te houden? Eén ding weet ik zeker: in het stop-doing-rijtje

'Kan ze nog niet lopen? Hoe oud is ze eigenlijk al? Kan ze al wel staan dan? Oefen je wel met haar?' Vragen die ik iedere week wel een keer hoor. Mijn lieve kleine meisje van inmiddels meer dan anderhalf jaar oud kan nog niet lopen. Sterker nog, ze kan nog niet eens staan! Ze verplaatst zich al schuivend op haar billen en maakt nog geen aanstalte om zich eens op een andere manier voort te gaan bewegen. Jongere kinderen rennen haar gewoon voorbij, zowel letterlijk als figuurlijk. Ze voldoet niet aan de norm. Niet aan die van het consultatiebureau en niet aan die van de doorsnee persoon die ik tegenkom. Er zijn al zoveel mogelijke scenario's geopperd waar ze niet aan zou kunnen leiden etc. Niet echt bevorderlijk voor een moederhart. Gelukkig voor mij, zette oudere broer zijn eerste stappen ook pas net voor zijn tweede verjaardag... Maar hij kon al wel een behoorlijke poos staan... In de Bijbel staan ook genoeg voorbeelden van mensen die niet aan de norm voldoen

Het stormt, alweer! En dit keer is ons tuintje niet ongeschonden uit de strijd gekomen. Gisteren kwamen we uit de kerk en zagen we dat een van de schuttingpalen was afgebroken en dat een schuttingdeel stond te klapperen. Die moest eruit. En de rest staat, gestut met stenen en palen nog of nog wel, we wachten af wat de opgegeven wind vanmiddag doet... In mijn leventje stormt het ook. Dat doet het wel vaker, zoals je eerder al kon lezen. Er staan veel afspraken, er zijn veel veranderingen, er is een lange takenlijst (waar nu een nieuwe schutting en een voor de derde keer verstopte wc vandaag zijn bijgeschreven) en er is veel om over na te denken... Beetje vaag allemaal, maar het is te veel en te persoonlijk om allemaal op te schrijven. Vorige keer kreeg ik de 'tip' om de Bijbel op schoot te nemen en te lezen. Praktisch best lastig midden op de dag met twee kleintjes, maar ik deed en doe het. Soms zijn het maar enkele regels per keer. Vooral in de geliefde Psalmen

Goede Vrijdag en Pasen zijn hele belangrijke gedenkdagen van de kerk. Om hier met de kleintjes bij stil te staan, hebben wij rond dit thema geknutseld. Zo zijn ze een poosje bezig en beklijft het beter merken wij. De Bijbelteksten die we leren, hebben we vorig jaar ook geleerd met onze oudste, toen 2,5 jaar. En hij kon ze nu nog opzeggen! Dat geeft mij veel positieve moed om verder te gaan! Misschien lukt dat bij jouw kind niet, maar dat is niet erg! Misschien kan jouw kind over een jaar wel reproduceren wat je samen gemaakt hebt of wat je besproken hebt. Ieder kind is anders! Je kunt het Bijbelthema hier downloaden.

De poster kun je hier downloaden.

Het is inmiddels meer dan een week geleden dat ik voor het laatst iets online zette. Ik had heel veel plannen, maar daar ging een streep door, want ik werd ziek. De angst voor het Coronavirus is overal merkbaar. Ook hier zijn er zorgen om familieleden die vallen in de risicogroepen. We namen in ons gezin en in onze familie al eerder maatregelen. Zo bezig met de ander en toen werd ik zelf ziek... Geen Corona, geen gewone griep, geen blinde darm ontsteking, geen ongewone waardes in mijn bloed. En toch heb ik nog steeds veel pijn. De medische zorg in Nederland is bovengemiddeld goed en toch kunnen ze niet alles, kunnen ze tot op heden niet vertellen waar de pijn vandaan komt... Misschien ben je ook bang voor het Coronavirus. Ik ga niet zeggen dat je dat niet moet zijn. Je mag bang zijn en je mag je maatregelen treffen, maar vergeet nooit dat het God niet uit de hand loopt! Met dit virus niet, maar in andere situaties ook niet. Hoe en wat er de komende tijd van mijn hand on

In ons huis wordt veel gezongen. Niet in de laatste plaats omdat manlief graag achter het orgel kruipt. En hij kan spelen hoor, neem dat maar van mij aan! Vroeger als kind zong ik al bijna de hele dag. M'n ouders, broer en zus werden er gek van! Ik kreeg regelmatig te horen dat ik nu maar eens moest stoppen. Dat zingen had ik niet van een vreemde: bij opa en oma stond vaak een plaat op met psalmen of liederen gezongen door de Urkers. Ik vond dat zo mooi! Het krakende geluid uit de platenspeler en de eenvoudigheid van de gezongen liederen... Voor mij een van de dierbare herinneringen aan mijn Godvrezende grootouders. Nu ik zelf een gezin heb en er niemand is die zich aan mijn gezang stoort (hoewel m'n peuter weleens roept: 'Stop, hou op!' en z'n handen voor z'n oren houdt), zing ik graag en veel. Zingen is een vorm van bidden, Augustinus noemde het zelfs twee keer bidden. In de Psalmen vinden we zowel ellende, verlossing als dankbaarheid verwoord.

Fijn dat je de moeite neemt om dit document door te lezen en misschien wel met je kinderen aan de slag te gaan. Ik wil je van tevoren iets meegeven ter overdenking. Een stukje ‘waarom’ achter dit Bijbelthema.  Bidden is een thema dat al vroeg bij kinderen aan bod komt. Je kinderen leren bidden, is een van de belangrijkste zaken van een christelijke opvoeding. In de Heidelbergse Catechismus vraag 116 lezen we waarom christenen moeten bidden: Vraag: Waarom is het gebed den Christenen van node? Antwoord: Daarom dat het het voornaamste stuk der dankbaarheid is, welke God van ons vordert, en dat God Zijn genade en den Heiligen Geest alleen aan diegenen geven wil, die Hem met hartelijke zuchten zonder ophouden daarom bidden en daarvoor danken. Vraag 117 leert ons hoe we moeten bidden: Vraag: Wat behoort tot zulk een gebed dat Gode aangenaam is en van Hem verhoord wordt? Antwoord: Eerstelijk, dat wij alleen den enigen waren God, Die Zich in Zijn Woord ons geopenbaard

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik hier iets gepost heb. Dat komt omdat ik ziek ben. Ik heb last van onverklaarbare buikpijn en breng mijn dagen vooral op bed door. De zorg voor mijn kinderen is op dit moment het belangrijkste en al moeilijk genoeg. Alles wat er dus online komt, is meegenomen. Daarnaast is het een onzekere tijd wat zijn weerslag trekt op iedereen en dus ook op ons gezin. Ik kan niet beloven wanneer en wat er online komt. Neem af en toe eens een bezoekje. Ik hoop en bid dat de situatie snel veranderd! Groetjes!

Je kunt deze printable hier downloaden.

Je kunt deze printable hier downloaden. Achtergrond komt van Unsplash, beschikbaar gesteld door freestocks.