In mijn leventje stormt het ook. Dat doet het wel vaker, zoals je eerder al kon lezen. Er staan veel afspraken, er zijn veel veranderingen, er is een lange takenlijst (waar nu een nieuwe schutting en een voor de derde keer verstopte wc vandaag zijn bijgeschreven) en er is veel om over na te denken... Beetje vaag allemaal, maar het is te veel en te persoonlijk om allemaal op te schrijven.
Vorige keer kreeg ik de 'tip' om de Bijbel op schoot te nemen en te lezen. Praktisch best lastig midden op de dag met twee kleintjes, maar ik deed en doe het. Soms zijn het maar enkele regels per keer. Vooral in de geliefde Psalmen staan zoveel dingen geschreven van mensen die het om welke reden dan ook even donker inzagen.
'Want beter dan dit tijd'lijk leven, is Uwe goedertierenheid! Och wierd ik derwaarts weer geleid!' Ik moet terug naar mijn plek. Terug naar het plekje aan Zijn voeten. Leren en verwachten van Hem en niet zelf maar ploeteren.
Ik las gisteren nog een prachtig pastoraal stukje over het weer bij Matthew Henry (hoorde bij het Bijbelgedeelte van die dag): 'Hij zal niet alleen een schaduw zijn tegen de hitte bij dag, maar een toevlucht en een verberging tegen den vloed en tegen den regen. In deze wereld moeten wij weersveranderingen verwachten en al de ongemakken, die daaraan verbonden zijn; in deze lage luchtstreken zullen wij stormen en regen hebben, en op andere tijden de hitte des daags, die niet minder een last is; maar in iedere weersgesteldheid is God een toevlucht voor Zijn volk.'
En zo is het, zowel letterlijk als figuurlijk als geestelijk! Tijd om de lofzang aan te heffen: 'Dan zou mijn mond U d'ere geven.'
Reacties
Een reactie posten