Vragen die ik iedere week wel een keer hoor. Mijn lieve kleine meisje van inmiddels meer dan anderhalf jaar oud kan nog niet lopen. Sterker nog, ze kan nog niet eens staan! Ze verplaatst zich al schuivend op haar billen en maakt nog geen aanstalte om zich eens op een andere manier voort te gaan bewegen. Jongere kinderen rennen haar gewoon voorbij, zowel letterlijk als figuurlijk.
Ze voldoet niet aan de norm. Niet aan die van het consultatiebureau en niet aan die van de doorsnee persoon die ik tegenkom. Er zijn al zoveel mogelijke scenario's geopperd waar ze niet aan zou kunnen leiden etc. Niet echt bevorderlijk voor een moederhart. Gelukkig voor mij, zette oudere broer zijn eerste stappen ook pas net voor zijn tweede verjaardag... Maar hij kon al wel een behoorlijke poos staan...
In de Bijbel staan ook genoeg voorbeelden van mensen die niet aan de norm voldoen. Denk maar aan Zacheüs of aan Rachab. Ze voldeden niet aan de norm van... mensen! Gelukkig is die norm niet het belangrijkste, hoe vaak jij en ik er in het dagelijks leven ook mee te maken krijgen. Ik hoef niet aan de norm van mensen te voldoen, als ik maar voldoe aan de norm van God. En weet je wat daar zo fijn aan is? Hij weet dat ik niet aan die norm kan voldoen en daarom zond Hij Zijn Eniggeboren Zoon! Een onuitsprekelijk Godswonder, vind je niet?
Mijn kinderen zullen er vast vaker tegenaan lopen dat ze niet voldoen aan de norm van de mensen om hen heen, net zoals hun ouders. Maar ik hoop en bid dat ze Christus als hun Zaligmaker mogen kennen. Dat is mijn norm.
Reacties
Een reactie posten