Voor vandaag had ik een hele lange waslijst met klussen. (Bij voorbaat weet ik al dat ik dat niet allemaal kan doen, maar goed...) Na twee weken vakantie waarin we amper een dag normaal thuis zijn geweest, is het hard nodig om orde op zaken te stellen. Met een peuter en een dreumes om je heen gaat dat gemiddeld al tien keer langzamer, dan in je eentje, maar nu ligt het werk helemaal stil... Dreumes is ziek en wil alleen maar hangen bij mama en peuter is jaloers, omdat dreumes zoveel aandacht krijgt... Dus we zijn in het grote bed beland met een bak Duplo en zo proberen we de dag door te komen. Klinkt best relaxed toch? Nou niet voor mij! Om mij heen zie ik de klussen letterlijk liggen en mijn hoofd maakt overuren! Dit is niet echt relaxed voor een perfectionistische mama...
.
Ik moet denken aan de preek van afgelopen zondag: Werp al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u (1 Petrus 5:7). Alles moet ik bij Hem brengen. Mijn zieke kind, mijn struggles met het moederschap, mijn perfectionisme... En niet in de trant van: 'Heere, helpt U mij met wat ik moeilijk vind', maar echt aan Hem voorleggen wat er dan zo moeilijk is. En dan komt het allermoeilijkste: alle zorgen bij Hem laten en niet na het gebed je pak met zorgen weer opnemen en gebukt daaronder weer verdergaan. Nee, vertrouw op Hem! Er staat namelijk een belofte achter het stukje 'Werp al uw bekommernis op Hem', namelijk: 'want Hij zorgt voor u.' Wat een bemoedigende woorden om de dag mee te beginnen!