Misschien heb je de titel gelezen en denk je: 'Dat is ook overdreven, dat je een peuter al Bijbelteksten aanleert!' Ik snap dat je dat denkt. Toch zou ik je willen vragen of je even verder wilt lezen en aan het einde de balans zou willen opmaken.
Het Bijbelboek Exodus begint met de geschiedenis van Mozes. In het tweede hoofdstuk lezen we over de geboorte en de eerste levensjaren van Mozes. Amram en Jochebed krijgen een zoontje. Ook dat zoontje moet in de Nijl gegooid worden zoals de Farao bevolen heeft. Maar Amra en Jochebed weten dat dit kind een geschenk van God is en ze luisteren niet naar dit bevel. Ze verstoppen het kindje in hun huis. Maar na een aantal maanden is dit niet niet meer te doen en maakt moeder Jochebed een biezen mandje waarin zij haar kindje, in geloof, inlegt. Ze brengt het mandje naar de Nijl en legt daar haar kindje tussen de oeverplanten. (Over deze daad zou ik heel veel meer kunnen vertellen, maar het gaat me nu om iets anders, dus schrijf ik verder.) Farao's dochter vindt Mozes en wil hem houden. Mirjam, die van een afstandje heeft zitten kijken, zegt dat zij wel een voedster weet. Zo krijgt Jochebed haar kind nog een paar jaar terug, tot hij geen borstvoeding meer krijgt. In die tijd was dat tot 3 à 4 jaar.
Jochebed zal ontzettend gelukkig en dankbaar zijn geweest dat ze haar kindje nog een poosje bij haar mocht houden. Ze wist ook dat ze niet zoveel tijd had! Slechts een paar jaar. In die tijd moet ze haar kindje alles meegeven wat belangrijk is. En denk je niet dat ze hem zoveel en zo vroeg mogelijk over de Heere heeft verteld?! Ze heeft vast voor hem gezongen en hem verteld over de grote daden van de Heere! Hoe Hij de aarde schiep en hoe de mens bezweek voor de duivel. Hoe de Heere al in het paradijs verlossing beloofde. Hoe de hele aarde onder water stond bij de zondvloed en Noach in de ark behouden werd. Van de aartsvaders Abraham, Izaäk en Jakob. En hoe de Israëlieten in Egypte terecht zijn gekomen. Ze zal al die geschiedenissen herhaald en herhaald hebben. Het moest bij Mozes ingescherpt worden, de tijd was immers kort!
Wij hebben onze kinderen van kleins af aan voorgelezen, eerst uit de kartonnen boekjes van Laura Zwoferink en later uit de kijk- en luisterbijbel ook van Laura's hand. Daarnaast hebben we altijd met de kinderen gebeden en gedankt voor het eten en 'Ik ga slapen, ik ben moe' gezongen voor het slapengaan. En toen onze driejarige nog maar net kon praten, kon hij al het 'ik ga slapen' meezingen! We hebben ons erover verwonderd en we hopen en bidden dat de Heere het wil zegenen.
Daarom geloof ik dat we niet snel genoeg kunnen beginnen met het vertellen over God aan onze kinderen. Lees ze uit een eenvoudige kinderbijbel, ook al begrijpen ze er misschien niets van. Zing voor het slapen gaan een van de bekende kindergebedjes en bid met ze voor het eten. De Heere wil het zegenen!
Het Bijbelboek Exodus begint met de geschiedenis van Mozes. In het tweede hoofdstuk lezen we over de geboorte en de eerste levensjaren van Mozes. Amram en Jochebed krijgen een zoontje. Ook dat zoontje moet in de Nijl gegooid worden zoals de Farao bevolen heeft. Maar Amra en Jochebed weten dat dit kind een geschenk van God is en ze luisteren niet naar dit bevel. Ze verstoppen het kindje in hun huis. Maar na een aantal maanden is dit niet niet meer te doen en maakt moeder Jochebed een biezen mandje waarin zij haar kindje, in geloof, inlegt. Ze brengt het mandje naar de Nijl en legt daar haar kindje tussen de oeverplanten. (Over deze daad zou ik heel veel meer kunnen vertellen, maar het gaat me nu om iets anders, dus schrijf ik verder.) Farao's dochter vindt Mozes en wil hem houden. Mirjam, die van een afstandje heeft zitten kijken, zegt dat zij wel een voedster weet. Zo krijgt Jochebed haar kind nog een paar jaar terug, tot hij geen borstvoeding meer krijgt. In die tijd was dat tot 3 à 4 jaar.
Jochebed zal ontzettend gelukkig en dankbaar zijn geweest dat ze haar kindje nog een poosje bij haar mocht houden. Ze wist ook dat ze niet zoveel tijd had! Slechts een paar jaar. In die tijd moet ze haar kindje alles meegeven wat belangrijk is. En denk je niet dat ze hem zoveel en zo vroeg mogelijk over de Heere heeft verteld?! Ze heeft vast voor hem gezongen en hem verteld over de grote daden van de Heere! Hoe Hij de aarde schiep en hoe de mens bezweek voor de duivel. Hoe de Heere al in het paradijs verlossing beloofde. Hoe de hele aarde onder water stond bij de zondvloed en Noach in de ark behouden werd. Van de aartsvaders Abraham, Izaäk en Jakob. En hoe de Israëlieten in Egypte terecht zijn gekomen. Ze zal al die geschiedenissen herhaald en herhaald hebben. Het moest bij Mozes ingescherpt worden, de tijd was immers kort!
Wij hebben onze kinderen van kleins af aan voorgelezen, eerst uit de kartonnen boekjes van Laura Zwoferink en later uit de kijk- en luisterbijbel ook van Laura's hand. Daarnaast hebben we altijd met de kinderen gebeden en gedankt voor het eten en 'Ik ga slapen, ik ben moe' gezongen voor het slapengaan. En toen onze driejarige nog maar net kon praten, kon hij al het 'ik ga slapen' meezingen! We hebben ons erover verwonderd en we hopen en bidden dat de Heere het wil zegenen.
Daarom geloof ik dat we niet snel genoeg kunnen beginnen met het vertellen over God aan onze kinderen. Lees ze uit een eenvoudige kinderbijbel, ook al begrijpen ze er misschien niets van. Zing voor het slapen gaan een van de bekende kindergebedjes en bid met ze voor het eten. De Heere wil het zegenen!